Bir anıyı hatırlamak onu zihnimizde duran bir kütüphanenin raflarından indirmek değil, yeniden kurgulanan bir sahneyi canlandırmak gibidir. Anılar Geçidi, hafızayı sabit bir kayıt sistemi değil, sürekli değişen bir süreç olarak ele alıyor. Ciara Greene ve Gillian Murphy, hafızanın nasıl çalıştığını ve ne amaçla evrimleştiğini açık bir şekilde anlatıyorlar. Bellek, yalnızca geçmişi hatırlamak için değil; kişisel kimliğimizi sürdürmek, sosyal ilişkilerimizi yönetmek ve geleceğe dair planlar yapmak için de önemlidir. Ancak bu sistem, tahmin edilenden daha esnektir. Anılar zamanla değişebilir, yanlış hatırlanabilir ve bazen de hiç yaşanmamış olaylar doğruymuş gibi zihnimizde yer edinebilir. Bu durum hafızanın bir kusuru değil, beynin esnekliğiyle ilgili bir özelliktir. Yazarlar, unutmaların, hafıza hatalarının ve zihinsel boşlukların aslında beynimizin çözüm üretme becerisinin ayrılmaz parçaları olduğunu gösteriyor. Dahası, hafızanın nasıl yanıltabileceğini ve bu kusurların hukuk, medya ve bireysel yaşamlarımız üzerindeki etkilerini sorgularken önemli etik sorulara da kapı aralıyorlar. Anılar Geçidi, hafızanın nasıl işlediğini, neden her zaman tutarlı olmadığını ve bu durumun bizi nasıl etkilediğini bilimsel verilerle açıklıyor.
