“…Elinizde tuttuğunuz bu kitap bir gülmece kitabı değildir. Çok ciddi bir şeyler öğretme iddiasında bir kitap da değildir. Sadece askerlikle ilgili bir kitap hiç değildir. Bu kitapta göreceğiniz karakterler bizleriz. Öyküleri çizerken ben Şaşkın Şakir’in öğrendiği her yeni bilgiye abartılı şekilde şaşırmasına güldüm, Ali’nin, annesinin ördüğü rütbeyi koluna takarak komutanı ile fotoğraf çektirmek istemesindeki saf kalpliliğe hüzünlendim, Kayserili Nuh Çavuş’un uçuruma düşen topu çıkarmak için canını dişine takmasına gözlerim doldu, Yaygaracı Rıfkı’nın her şeye bağırıp çağırmasına sinirlendim, uyku tulumunu almadan göreve çıkan çömezin geceyi kar altında geçirmesine hem kızdım, hem de onunla birlikte üşüdüm. Öyküleri okurken sizin de hayatınızdan kesitler bulacağınıza, tanıdık karakterlerle karşılaşacağınıza eminim. Olmazsa da babanıza, amcanıza, dayınıza ya da dedenize gösterin. Eminim ki onlar birkaç hikâyeyi okuduktan sonra sizi karşılarına oturtup askerlik anılarını anlatmaya başlayacaklardır. Şimdi “az laf, çok icraat” prensibine uygun olarak kitabımızı okumaya başlıyoruz. Rahat! Hazırol! Dikkaaat! Kitap okunmaya başla nacak! Başla!!!” Osman ÇOLAKOĞLU
