“Sadece önce kafasındakileri netleştirmek istiyordu. Verebileceği bir cevabı olsun diye; hepsi bu.” 1994 yılında Booker Ödülü’nü kazandığında eleştirmenleri birbirine düşüren, çağdaş İskoç edebiyatının belki de en müdanasız yazarı James Kelman, yazmaya başladığı 70’li yıllardan bu yana öykü, roman, tiyatro oyunu ve deneme türlerinde birçok eser verdi. Kelman’ın Glasgow lehçesiyle kaleme aldığı ve geleneksel anlatıların konforunu sunmayı reddeden öyküleri, emperyal otoritenin kültürel değerlerine bir karşı çıkıştı aynı zamanda. Savaş sonrası İskoç edebiyatına damgasını vuran James Kelman’ın 47 öyküsünü bir araya getiren Kahvaltıda Tazı (1987), dili bir mücadele alanı olarak gören yazarın edebi evrenine adım atmak için güçlü bir başlangıç niteliği taşıyor. O an onları görmek istemiyordu. Onlarda kendisine ürkütücü gelen bir şey vardı. İçindeki korkuyu fark ediyordu. Korkuyordu, ürküyordu; onu ürküten bu üç adamdı, bu üçünün bir araya gelişindeki bir şeydi onu korkutan, parçaların toplamı, karanlık bir güçtü bu. “Kelman, birçok bakımdan modern İskoççanın vaftiz babasıdır.” —The New York Times “Kelman komik, aksi, konuşkan bir yazardır ve onun o yepyeni, tuhaf cümleleri, düşüncenin muhteşem maceralarıdır.” —James Wood
