“‘Yemek odasının altındaki bodrumda,’ diye ekledi, telaştan telaffuzu bozularak. ‘O bana ait, bana ait! Onu okul çağından önce, çocukken keşfettim. Bodruma inen merdiven epey dik olduğundan büyüklerim inmemi yasaklamıştı, ama birilerinden bodrumda bir dünyanın saklı olduğunu duymuştum. Sonradan bunun bir sandık olduğunu öğrendim, ama çocukken orada bir dünyanın saklı olduğunu sanmıştım. Gizlice bodruma indim, yasak merdivende ayağım kayınca yuvarlana yuvarlana düştüm. Gözümü açtığımda Alef’i gördüm.’” Valéry’nin hayal gücünde ve dilde kusursuzluğu barındıran estetik idealini eksiksiz bir şekilde elde eden, bir kristalin muazzam geometrisine ve tümdengelimin soyutlamasına eşdeğer eserler bırakan kurgu yazarı kim diye sorsalar, tereddütsüz Jorge Luis Borges diye cevaplarım.
