Fatih Türkoğlu, otuz beş yıl kamuda çalıştıktan sonra topluma hizmet amacıyla ilgisini sokağa çevirmiş, gözlemlerini yazmaya gaye edinmiştir. Birey bu âleme önem verdiğinde kendi değerini daha iyi anlayacak ve ihtiyacı olanlara yardım aşkına tutulacaktır. Çünkü sokağın biçare insanları acıyı biliyorlardı ve yeterince güçlüydüler. Her gün daha iyi anlaşılıyor ki, olayların iyi tarafını, hatta ruhunun büyüsünü yitirir gibiyiz. Giderek her şeyin ve herkesin parçası olduğumuz gerçeğinden uzaklaşıyor, kaplumbağa misali kabuğumuza çekiliyoruz. Sonuçta Tolstoy'un " Ne ise o olmaya yanaşmayan tek varlık insandır." dediği gibi yüce benliğimizin gerisinde yaşlanıyoruz. Tüm kısa öykülerin toplandığı bu seçkide okurlar yayımlanmış insan hikâyeleriyle ilk defa yayınlanan on iki öyküyü bir arada bulabilecek.
