Gloria E. Anzaldúa, bugün kendisini tüm karanlığıyla dayatan “başka bir yaşam mümkün müdür?” sorusunu görmezden gelemeyenlere bütün modern kabullerin ötesinden, spiritüelliğin diyarından seslenir: Bu karanlığın içindeki aydınlık kendisini, henüz bilginin nesnesi olmamış, kimliklerin kalıplarına sokulmamış, kendi sınırlarını aşmaktan çekinmeyen bir deneyimin peşinden gitme cesareti gösterenlere açacak. Anzaldúa, Karanlıktaki Aydınlık’ta benliğin, denizlerin akıntısında, ağaçların kıvrımlarında, mitlerin döngülerinde ve ritüellerin ritimlerinde eriyip gittiği; tüm bileşenlerinin ilişkisel bir şekilde var olabileceği bir dünya tahayyülü sunar. Onun “spiritüel aktivizm” adını verdiği politika biçiminin insan merkezciliği aşma stratejisi tam olarak budur. Queer teoriyi, Chicana feminist bakışı ve yerli dişil bilgeliği de içeren bu strateji verili kimliklerin, ikili cinsiyet rejiminin ve toplumsal güçlerin arenası haline gelmiş bedenin çatlaklarından sızan özgürleşme potansiyelini de sarsıcı bir şekilde gösterir. Karanlıktaki Aydınlık, Anzaldúa’nın sınır durumlarını, parçalılığı ve çoğulluğu dile getirmek için şiirsel bir dille kurduğu kavramsal mirasının en yetkin metinlerini bir araya getiriyor. Saf teori tutkunlarını sarsacak bu metin bizlere, yeni yaşam tarzları keşfetmenin yolunun sınırları silmekten değil, onları dönüştürmekten geçtiğini öğretiyor.
