Fahişelik ya da fuhuş, insanlık tarihi boyunca var olmuş, çoğu zaman ahlaki damgalamaya maruz kalmış ama bir o kadar da toplumsal düzenin ayrılmaz bir parçası olmuş bir olgu. Hatta birçoklarına göre “tarihin en eski mesleklerinden” biri. 20. yüzyılın başlarında bilgiyi halka ulaştırma idealini benimseyen radikal aydın ve yazar Leo Markun’un kaleme aldığı bu kısa ama yoğun ve önemli eser, fahişeliğin tarihte geçirdiği dönüşümleri gözler önüne sermeyi amaçlıyor. Mezopotamya’da tanrıçalar adına hizmet eden kutsal fahişelerden başlayarak, Antik Yunan’da hem kültürel hem de entelektüel yaşamın parçası olan hetairaları, Roma İmparatorluğu’nun yasalarla düzenlenmiş karmaşık ve şaşırtıcı genelev sistemini, erkek fahişeleri, ev hayatını, ikili ilişkileri ve nihayetinde Ortaçağ Avrupası’nın baskıcı ahlak rejimleri altında var olmaya çalışan kadınları anlatıyor. Her dönemin kendi koşulları içinde fuhşa yüklediği anlamları ortaya koyarken, bu mesleğin tarih boyunca nasıl denetlenmeye, bastırılmaya ya da devlet eliyle düzenlenmeye ve kullanılmaya çalışıldığını da analiz ediyor. Kadın bedeni üzerinde kurulan kontrol mekanizmalarını, dinin ve devletin bu konudaki rollerini, sınıf farklılıklarını ve kadınların yaşam mücadelelerini yalın ama etkileyici bir dille aktararak sadece bir tarih anlatısı değil, aynı zamanda toplumsal ahlak, iktidar ve cinsellik üzerine düşündürücü bir okuma deneyimi de sunuyor.
