“Kendini Bil” anlamı taşıyan Temet Nosce, ölümle yüzleşip yaşama geri dönen Raçel’in kendini bilmesi, tanıması ve yaşaması için çıktığı yolculuğun hikâyesidir. Depremin darbesinin en yüksek yaşandığı yerde, Hatay’da, ölümle yüzleşen Raçel, sallantı şiddetinin arşa çıktığı anda birkaç saniyelik mental bir kopma yaşar. O anda evrenin yaratıcısıyla karşılaştığı, sonsuz ışığı gördüğü, vuslat denen kavuşma anını, korkuların hiç olmadığı ve sadece saf sevginin olduğu yerde deneyimler kendini. Bu deneyimi üzerine araştırmalar yapıp olup bitenden kazançlarını yeni hayatına ışık yapmak üzere bir yolculuğa girer. Müge Akgün Gülşen, yaşanmışlığın sahiciliği ile olayların bilimsel ve psikolojik yaklaşımlarını harmanlamış, olayları dramatize etmek yerine dingin ama derin bir anlatım dili kullanmıştır. “Korktuğun yer neredeyse mucizen oradadır.”
