Şeyh-i Ekber’in Yolunda, Ekberî külliyatın okunması ve hikmetin idrak edilebilmesine dair usulüyle geleneğimizde var olan okuma edebini izah edebilmek adına kaleme alınmış bir girizgâh. Eser, Muhyiddin İbn Arabî’de okumak ile Muhyiddin İbn Arabî’yi okumanın aynı şeyler olmadığını vurgulayıp Ekberî irfan ile Ekberî kültür arasındaki farkı ortaya koyuyor. Sufi gelenekten farklı olarak marifetin hikmet üzerinden ifade edildiği bu okulun günümüzdeki en önemli meselesi olan modernliği, bu manada Ekberîliğin en önemli temsilcisi olan René Guénon üzerinden ele alıyor. Sekülerlik ve hikmet meselesinin Guénoien silsileye tabiiyetin hasılı olduğunu vurgulayan ve kendi konumunu da buradan ifade eden yazar, Guénoien silsilenin meselelerini İşrâkîlik üzerinden tartışıyor. Şeyh-i Ekber’in Yolunda, bu mananın ilk kez yazılmış olması açısından büyük önem taşıyor. Muhyiddin İbn Arabî Hazretleri’nde okumak adına, dört bölüm hâlinde tertip edilen kitabın ilk bölümünde kısa tarihi ve usulüyle Ekberiyye; ikinci bölümünde Muhyiddin İbn Arabî Hazretleri’nde okumanın manası; üçüncü bölümünde hikmetin ifadesi, Ekberî irfan ve kurucu metinler; dördüncü bölümünde Modernlik ve Ekberiyye bahsi; son bölümünde ise Tıbbu’r-Ruhani üzerine bir risale yer almaktadır.
