1960’ların Anadolu’sunda, yüreğinde idealler, elinde kalemiyle yola çıkan genç bir kadın Reyhan. Çocuklara yalnızca harfleri değil, umudu, cesareti, sevgiyi de öğretmeye ant içmiş bir öğretmen... Karşısında imkânsızlık duvarı, devrin sert siyasi rüzgârları, baskılar... Yanındaysa ona kol kanat geren emekçi köylüler, dağların sessizliği ve içinden hiç eksilmeyen bir ışık. Reyhan, gittiği her yere yalnızca bilgi değil, yüreğini de götürdü. Bir çocuğun ilk hecesinde, el birliğiyle kurulan sofralarda, genç kızların sırdaşlığında, ona gönlünü kaptıran delikanlıların sessiz bakışında iz bıraktı. Ama en çok da göz ardı ettiği kendi kalbinde… Reyhan, Anadolu’nun taş sokaklarını, toprağın kokusunu, geleneklerin gölgesini, bir kasabanın nabzını taşıyan zengin bir geçmişin izinde, kendi emeği ve inancıyla ayakta durabilen bir kadının yaşam öyküsü... Yıllar sonra, öğretmeye adanmış bir ömrün sonunda, en derin dersi ona zaman fısıldar: Geçmiş geri dönmez belki... Ama sevgiyle dokunulan kalpler, zamana da direnebilir.
