“Aşk, kendine uygun olmayanı seçmekti. Kendin olmayan bir dünyayı yaşamak, baş üstü çakılacağını bile bile ayakları havada gezmekti. Çekişme yoksa aşk yok, ne kadar çatışma varsa aşk o kadar çoktu…” Çocuk yaşlarda anne ve babasını kaybeden Farilya, hayatını eril şiddetine maruz kalmış kadın ve çocuklara adamıştır. Kuzguncuk ile Beşiktaş arasında geçen dünyası, katıldığı bir yemek sonrasında baştan aşağıya değişecektir. Aşk, Farilya’nın kalbini ve gözlerini körleştirmiştir artık. Aşkı, tutkuyu ve nefreti uçlarda yaşamaya başlamıştır. Hayatının alt üst olacağı olaylar silsilesi tüm çıplaklığıyla akarken; gördüğü, şüphelendiği ne varsa görmezden gelecektir. Aşkının etkisiyle yarattığı dostu Ruhi ile anılarını tek tek paylaşırken; iyilerin içindeki kötüleri, beyazların içindeki siyahları fark etmeye başlayacak ancak belki de çok geç kalacaktır. “Celladı, saçlarıydı halbuki. Herkesi içine çeken saçları bu kez sahibini kandırmıştı.”
