Bu eser, kapalı kapıların ardında, gerçekleri suskun ve çaresiz yaşamak zorunda kalanlara; doğru ve yanlışlarıyla bir umut ışığı olmak, toplumun vicdanına ve aklına seslenmek için yazıldı. Karanlık gerçekleri aydınlatmak, suskunluğun başka kurbanlarına da dikkat çekmek,sorumluları bu konuda daha bilinçli çalışmalara yönlendirmek için yazıldı. O kapalı kapılardan birini sonuna kadar açarak, tüm gerçekleri aydınlığa kavuşturmak ve görülür kılmak için... Görmeniz için yazıldı. Görmezden gelmeyi seçtiğiniz acı gerçeklerle yüzleşmeniz gerektiğini söyleyen bir meydan okumadır bu hikâye. Yüzeysel bir gözlemden öte, derin bir gerçeklik sunuyor, olaya bir de bu açıdan bakmanızı istiyor. Kurban olmaktan çıkıp kahraman olmayı seçebileceğinizi... Zor da olsa kurtulmanın mümkün olduğunu anlatıyor. Kısaca: “BURAYA BAKIN. VE BUNDAN SONRASI İÇİN BİR ŞEYLER YAPIN. SUSMAYIN!” diyor.
