Cemiyetin kuruluş ve yükseliş yıllarını kavramak, aynı zamanda 1980 sonrası yükselen İslâmi muhafazakâr dalgayı anlayabilmek açısından hayati önem taşımaktadır. İlim Yayma Cemiyeti yalnızca bir dinî grup yahut dernek değil, bizatihi Türkiye’de ülkeyi idare edebilecek muhafazakâr nesillerin yetiştirilmesinde önemli görev üstlenmiş bir örgütlenmedir.” İslâmi muhafazakâr dalganın 1980 Darbesi’nden sonra görünürleşmesi, İslâm’ın Türkiye siyasal hayatında 1980 sonrası bir olguymuş gibi anlaşılmasında büyük pay sahibidir. Ancak bir uyanışı veya dalgayı anlamak onun örgütlenmesini, toplumsal tabanını, öne çıkan figürlerini ve düşünsel köklerini takip etmeyi gerektirir. Mehmet Güldal, Milliyetçi Muhafazakâr Neslin Çatısı: İlim Yayma Cemiyeti (1951-1981) kitabında bu takibi yapıyor. İlim Yayma Cemiyeti’nin ortaya çıkmasını mümkün kılan tarihsel kesiti tartışırken, dindar/muhafazakâr nesil yetiştirme idealinin, reaksiyoner modernist anlayışının, öncü ve öncül şahsiyetlerinin teferruatlı tahlilini yapıyor. Böylelikle cemiyetin milliyetçi muhafazakâr bir çatı hüviyetini tespit ediyor. Türkiye’de milliyetçi muhafazakârlığın gelişimini, örgütlenmesini ve ideolojik yönelimlerini merak eden okurlara seslenirken komünizmle mücadele dernekleri, Akıncılar hareketi, “Mücadeleciler” gibi hareketlerle beraber hitap ettiği sağ siyaset dünyasının çerçevesini genişletiyor.
