“Nedir hayat? Geceleyin bir ateş böceğinin saçtığı parıltıdır. Kışın bir bufalonun verdiği nefestir. Otların arasında koşan ve günbatımında kaybolan gölgecik gibidir.” - Şef Karga Ayak Bütün evrenle dostluğu öngören bir kutsallık anlayışına sahip nice kadim uygarlıklar yer alır dünya tarihinde. Bunlardan biri de Kuzey Amerika’nın yerlileri olan Kızılderililerdir. Büyük bir “kültürel körlüğün” etkisini taşıyan Hollywood yapımı western filmlerinde ve klasik Amerikan edebiyatında bizlere vahşi, ilkel kabileler olarak tanıtılan bu insanların geleneksel kültürü daha yakından ve tarafsız bir gözle incelendiğinde modern kültüre oranla epey farklı ve derinlikli bir düşünce dünyası ve yaşam felsefesi göze çarpıyor. Onların kültürü doğanın verdiği dersler üzerine inşa edilmiştir. Rüzgârlar, yağmur, kar, güneş ışığı, gece ile gündüzün birbiri ardınca gelmesi ve mevsimlerin değişmesi sonsuz bir hayranlık uyandırır onlarda. Kendilerini üzerinde yaşadıkları toprağın sahibi değil, onun bir parçası olarak görürler. Maddi ve manevi yönüyle yaşamın ve evrenin bütünselliğini savunan, eşitlikçi ve insancıl bir tutuma sahip Amerikan Yerlileri; barışı, uyumu ve yeryüzünün tüm canlılarıyla denge içerisinde yaşamayı gaye edinmişlerdir.
