Çocuklukta deneyimlenen duygusal travmalar, ilerleyen dönemde sadece duygusal yaşantımızı şekillendirmekle kalmaz, aynı zamanda bedensel sağlığımızı ve yaşam süremizi de etkiler. Bilim insanları; aile içi kronikleşmiş kavgaların, beklenmedik bir ölümün veya boşanmanın yanı sıra, zihinsel olarak sağlıksız, aşırı eleştirel veya bağımlı bir ebeveynin, çocukluğu nasıl kesintiye uğrattığını, çocuğun beyninde kalıcı ve görünür “parmak izleri” bıraktığını artık çok iyi biliyorlar. Donna Jackson Nakazawa, Olumsuz Çocukluk Deneyimlerini yaşayan ve bu deneyimlerin üstesinden gelmeyi başaran insanların hikâyelerini paylaşarak, bazı çocukların bu olumsuzluklara ve yüksek strese, diğer çocuklara göre neden daha dayanıklı ve dirençli olduklarını gösteriyor ve kadınların neden daha fazla risk altında olduklarını açıklıyor. Kesintiye Uğrayan Çocukluk, çocukluk travmalarının ilerleyen dönemlerde görülen hastalıklarla ne kadar bağlantılı olduğunu anlamamızı sağlayan bir yol haritası ve hangi yaşta olursa olsun, iyileşmeye nasıl başlanacağına dair ezber bozan ve okunması gereken bir kılavuz niteliğinde.
