Nobel ödüllü Peter Handke’den zamanın, mekânın ve benliğin sınırlarında bir içsel yolculuk. Handke, Hiçkimse Koyu’nda Bir Yıl adlı romanında okuru zamandan azade, mekândan bağımsız bir ruh atlasına davet ediyor. Roman, bir anlatıcının kendi içine doğru açtığı kapılardan geçerek dış dünyanın yankılarına kulak verişini, hatıralarla düşlerin birbirine karıştığı bir anlatı düzleminde sunuyor. Handke, kelimeleri birer taş gibi özenle yerleştiriyor – her cümle, okuyucunun zihninde yankılanan bir iç ses; her paragraf, varoluşun kıyısında salınan birer düşünce zerresi. Hiçkimse Koyu, yalnızlığın ve dinginliğin iç içe geçtiği, hem saklanılan hem de içsel dönüşümlerin filizlendiği bir sığınak. Bu koyda geçirilen bir yıl, aslında koca bir ömrün metaforudur: Gündelik hayatın sıradan görünen anlarında saklı olağanüstülüğü keşfetmenin edebi izdüşümü. Modern edebiyatın en özgün seslerinden biri olan Handke, bu eseriyle okuru zamanla uzayan bir iç konuşmanın tanığı yaparken, yazının ve yaşamın sınırlarını ustalıkla silikleştiriyor. Hiçkimse Koyu’nda Bir Yıl, sessizliğin diliyle konuşan derin bir varoluş romanı: Yalnızlığı kucaklayanlara, sessizlikte anlam arayanlara ve hayatın kırılgan güzelliğine âşık olanlara sesleniyor.
