Böyle konuşa konuşa ilerlerken düzlükte karşılarına yel değirmenleri çıktı. Don Kişotovada otuz kırk kadar yel değirmeni görünce seyisi Sanço'ya seslendi."Dostum, şansımız iyi gidiyor, şu karşıdaki devleri görüyor musun? Sayıları otuzdanfazla, bunlar ile savaşıp hepsini öldüreceğim. Alacağımız ganimetler ile zenginleşmeyebaşlayacağız. Bu alçak yaratıkları yeryüzünden kaldırmak ile kutsal bir hizmet de ifaetmiş olacağım."Sanço hayretle "Hangi devler?" dedi."İşte şu gördüklerin, kolları da ne kadar büyük.""Fakat efendim, onlar dev değil yel değirmeni. Sizin kol zannettikleriniz dekanatlarından başka bir şey değil.""Senin maceralarda hiç tecrüben olmadığı görülüyor. Eğer korkuyorsan bir kenara çekilipdua etmeye başla, ben eşit şartlar içinde bulunmadığım hâlde bu tehlikeli savaşagirişeceğim."Sözlerini bitirir bitirmez Rosinante'yi mahmuzlayıp değirmenlere saldırdı. Bunların devdeğil yel değirmeni olduğunu bağıra bağıra söyleyen Sanço'yu dinlemiyordu bile. İşingarip yanı değirmenlere yaklaştığı hâlde fikrini hiç değiştirmemesiydi.
