“Konuştuklarımız kaydediliyor, yani bir anlamda hem sözlü hem de yazılı haldeler; konuşurken aynı zamanda da yazıyoruz.” Borges’e göre insanlığın en büyük keşfi: Diyalog. Tarihin gelgitlerine karşın nesilden nesle aktarılan o kadim gelenek. Eleştirel düşüncenin öncülü. Osvaldo Ferrari bu yüce gelenek ve içten soruları aracılığıyla Borges’in hem edebiyatına hem de Buenos Aires’le kurduğu yakın ilişkiye mercek tutuyor. Arjantinli olmanın ne anlama geldiğinden, Japonya’ya yaptığı seyahate, belleğinin kırılgan dokusundan körlüğüne, yaşlılığına ve esin kaynaklarına dek uzanan diyaloglardan oluşan bu kitap, Borges’in sözünün de yazınından aşağı kalır yanı olmadığının kanıtı niteliğinde. Osvaldo Ferrari’nin önyargısız hatırlatmalarına Borges’in entelektüel inceliği ve ironisi eşlik ediyor. Elinizdeki bu kitap, yalnızca bir yazarın değil, bir “düş kurma biçimi”nin manifestosu. Hiç umutsuzluğa kapılmamış olanlar, hiç umut beslememiş olanlardır.
