BAYRAM SABÂHI Mânevî bir iklimin şükran günüdür bayram Silinir gönüllerden, cümle elem cümle gam Rûhlardaki şenliğin, sanki zafer tak’kıdır Kalbe inen rahmetin, nûrlu huzûr şavkıdır İdrâkine erenin, her ânı mutlu geçer Muhabbet deryâsından, kutlu bir şerbet içer Arefenin ardından, başlar bayram sabâhı Gönüllere nakşolur, sürûrla inşirâhı Mahyası, gönül mülkü; sönmeyen bir kandildir Barışın kardeşliğin, özündeki şen dildir Yankılanır durmadan, çınlar tekbir sesleri Karışır bütün sesler, güllenir nefesleri Okundukça âyetler, sadâlanır gök kubbe Ervâhına müjdedir, kim bilir kaç bin rütbe Gözlerimde canlanır, mâzimdeki bayramlar Bilmem nasıl anlatsam, bende bitmez sevinç var.
