Yirminci yüzyılın başında fizik, evreni açıklayan sarsılmaz temeller üzerine kurulmuş gibi görünüyordu. Newton’un yasaları kusursuzca işliyor, gerçeklik bütünüyle ölçülebilir ve öngörülebilir sanılıyordu. Ta ki üç büyük deha sahneye çıkana kadar: Einstein, Heisenberg ve Bohr. Werner Heisenberg’in “belirsizlik ilkesi”, yüzyıllardır süregelen bilim anlayışını kökten sarstı; onu Albert Einstein’la doğrudan karşı karşıya getirdi ve Niels Bohr’u tarihin en hararetli entelektüel tartışmalarından birinin merkezine yerleştirdi. Heisenberg’in ilkesi, atom altı dünyanın bilinebilirliğine dair kesin sınırları ortaya koyuyor, “belirsizlik” kavramıyla bilimsel düşüncenin temellerini yeniden tanımlıyordu. David Lindley, Belirsizlik’te bu kritik dönemi yalnızca bir bilimsel devrim olarak değil, aynı zamanda modern düşünceyi, edebiyatı, hatta televizyonu derinden etkileyen bir kültürel kırılma olarak anlatıyor. Tarihsel tartışmaların, fikirlerin ve karakterlerin çarpışmasından doğan bu büyük dönüşümü çarpıcı ve canlı bir dille gözler önüne seriyor.
