“Bazı ayrılıklar sadece geride bırakmakla değil, onlara dönüp yeniden anlam vermekle tamamlanır.” Psikoterapist Tuba Karacan’dan dört başı mamur bir ayrılık kitabı; ayrılığa giden yolun, ayrılmanın, ayrılamamanın, dönüşlerin ve bitişlerin derin bir keşfi. Karacan bu kitapta esasen kendi hayatımıza bir anlam ışığı tutuyor. İç dikişleri tersyüz ediyor. Geride bıraktığımız hayat yoluna, anlam vermeye çalıştığımız ayrılıklara, silik izlere bir netlik ayarı yapıyor. Öncesi ve sonrasıyla ayrılıklara açıklayıcı ve yapıcı bir dille yaklaşan bu kitap; filmler, şarkılar, şiirler ve romanlardan örneklerle de zenginleşerek kendi ayrılık tecrübemizi anlamamıza imkân veriyor. Yazar, ilk kitabı Herkes Evine Dönmek İster’den sonra doğduğumuz evden, o ilk kucaktan, sarıp sarmalandığımız yerden, hayallerimizi paylaştığımız sevgiliden ayrılmanın zamanını işaretliyor. Kitabın sonundaki “Ayrılık Sözlüğü”yle de her okura kendi ayrılık anlatısını kuracağı kelimeler bırakıyor. Ayrılmak Zamanı, kuramları kalp dilimize tercüme eden bir ayrılık kitabı. Sahip olduğu her şeyi bir gün yitireceği bilgisiyle yaşamak zorunda kalan, buna rağmen arzulamadan duramayan tek canlı insandır. Muhtemeldir ki kaybetmekten korkmanın, sıkı sıkıya tutmanın, vazgeçememeyi sahip çıkmak sanmanın sebebi de bu ontolojik sırdadır. Ne var ki ayrılığın hakikati eninde sonunda insanı kıskıvrak yakalar. Bazen kendi isteğiyle bazen istemeden; hastalıkla, ölümle, ayrılıkla hiç bitmez sandığı ilişkiler biter, terk etmez sandıkları gider. Sevgide, hayatta ve ölümde, bütün ilişkilerden geriye sadece, “Yaşadım,” diyebileceğimiz anlar kalır.
