Sedat Yalçın, yazılarında, yeryüzünde çürümenin en üst basamağına tırmnmayı başarmış insan manzaralarını gözler önüne sermeyi amaçlıyor. Zihinsel çürüme öyle bir boyutta ki, şaşırmamak elde değil. Sekiz milyarı aşan dünya nüfusunun ezici bir çoğunluğu, açlık, sefalet, hastalıklarla boğuşuyor. Savaşlar, içsavaşlar, katliamlar, göçler, cinayetler…işin diğer bir boyutu. Şanslı azınlık da alkol, uyuşturucu ve psikolojik ilaçlara bağımlı durumda. Bir anlamda tüm insanlık mutsuzluk ve umutsuzluk pençesinde kıvranıyor. Gözyaşlarının olmadığı bir dünya umut / hayal edilebilir mi? Edilmelidir! Edilmelidir ve gerçekleştirilmeye çalışılmalıdır. Gerçekleştirildiği zaman, akla sahip olmakla övünen insanoğlu, işte o zaman, “Şerefli Yaratık” “Gerçek İnsan” ünvanını, hak eder. Bunu hak etmesi için de İoanna Kuçuradi’nın aşağıdaki muhteşem cümlesini yaşama geçirmesi şarttır. Aksi durumda bir canlı olarak doğar, insan olamadan bir canlı olarak ölür. İnsanlık onuru sizin başınıza gelene değil, başkasının başına gelen ‘bir şey’e karşı sizin nasıl tavır takındığınızdır.
